Bevers in het Waalbos

Wat schetste onze verbazing: ineens bleken er 4 bevers in het Waalbos te leven! Onverwacht maar op zich logisch gezien de hoeveelheid wilgen die er staan in het Waalbos.

Voeding en leefomgeving van bevers

Bevers zijn herbivoren en voeden zich voornamelijk met bladeren, takken en schors van houtige gewassen, met een sterke voorkeur voor zachte houtsoorten zoals wilg en populier. In de zomer eten ze ook waterplanten en af en toe maïs, wortels en bieten. Hun natuurlijke vijanden zijn beperkt; alleen de wolf vormt een bedreiging. Bevers slapen onder een takkenbos of bouwen zelf een burcht van takken. In andere landen zijn bevers bekend om het aanleggen van dammen in stromende wateren om zo meertjes te creëren met een gewenste waterstand. Ze hebben geen sterke voorkeur voor stilstaand of stromend water, maar ze geven wel de voorkeur aan gebieden waar het water minimaal 50 cm diep is. Hun territorium langs waterlopen kan variëren van 100 meter tot wel drie kilometer.

Activiteit en gedrag

Bevers zijn voornamelijk 's nachts actief en brengen de dag door met slapen. Ze houden geen winterslaap, omdat er ook in de winter voldoende voedsel beschikbaar is. Hoewel ijs meestal geen probleem vormt, kan strenge vorst met een dikke laag ijs wel uitdagend zijn. Na 2 tot 3 jaar bereiken bevers de volwassenheid, verlaten ze hun ouderlijke territorium en gaan op zoek naar een eigen leefgebied. Ze leven solitair of in kleine families en zijn monogaam. De territoria van familieleden kunnen elkaar gedeeltelijk overlappen. De grenzen van hun territorium worden gemarkeerd met geursporen, bekend als 'bevergeil', dat een unieke geur heeft die doet denken aan een combinatie van schoensmeerolie en ziekenhuisgeur. Deze geursporen worden aangebracht op heuveltjes van modder of rottende plantendelen, die onregelmatig van vorm zijn en ongeveer 10 tot 30 cm in diameter en 10 cm hoog.

Beversporen in het Waalbos

In het Waalbos zijn al op verschillende plekken bomen aangetast door bevers. Ook zijn er sporen te zien waar de bever de oever op en af gaat. Echte glijsporen zijn nog niet zichtbaar, omdat ze zich momenteel bevinden langs een zeer flauwe oever. Bovendien gebruiken de bevers de duiker om zich door het gebied te verplaatsen. Dit is een interessante en mooie ontwikkeling voor het ecosysteem van het Waalbos.